उक्त घटनामा दुई जिवित घाइते भनिएकामध्ये प्रत्यक्षदर्शीका रुपमा ०७६ असार २८ गते जिल्ला प्रहरी कार्यालयमा किटानी जाहेरी दिएका सफी अहमदले जाहेरी पत्रमा आफू विहार निवासी शेख मसिरले नेपालबाट गोरु खरिद गरी भारतसम्म पुर्याइदिन भनेपछि चैत २७ गते साँझ खरिद गरेका ६ वटा गोरु धपाउँदै शेख इद्रिसको घर नजिकै पुग्दा अचानक बम विष्फोटन भएको र बमको छर्रा लागेर घाइते भएको बताएका छन्।
आफूलाई चोट लाग्दा पनि गम्छाले पेटमा बाँधेर घटनास्थल भन्दा ६ सय मिटर पर मसिरलाई भेटेपछि उनैको मोटरसाइकलमा भारतको मोतिहारीस्थित प्रवेज र तरवेजको क्लिनिकमा भर्ना भएपछि १९ दिनपछि मात्रै होस आएको र चार महिनाको उपचारपछि फर्किएको बताएका छन्।
त्यतिबेला आफूले उक्त घटनाबारे प्रहरीसमक्ष जाहेरी दर्खास्त दिन आफ्नो घर, परिवारको सुरक्षा खतराका कारण नसकेपनि पछि ०७६ असार २८ गते किटानी जाहेरी दरखास्त दिँदै दोषीमाथि कानूनी कारबाहीको माग गरेको पृष्ठ १० को क्रम संख्या १८ मा उल्लेख छ।
तर, अदालतसमक्ष जाहेरवालाको तर्फबाट बकपत्र गर्ने क्रममा भने सर्लाहीको गोडैता निवासी उनै सफी अहमदले आफू पंजावमा काम गर्दा मिठ्ठा पकाउँदा तेल पोखिएर आफ्नो पेटमा घाउ लागेको तथा पत्थरीको अप्रेसन गर्दा पेटमा खत पनि रहेको बताउँछन्।
त्यतिमात्र होइन, आफूलाई प्रहरीले मलंगवाबाट पक्राउ गरी चन्द्रनिगाहपुर थानामा पुर्याई प्रहरीले कुटपिट गरी जबरजस्ती सहीछाप गराएको दाबीसहितको बकपत्र दिएको पृष्ठ ४१ को क्रम संख्या ८६ मा उल्लेख छ।
यसका अतिरिक्त, उक्त स्थानमा समसुलले पैसा दिन्छु भन्दै प्रहरीले तयार पारेको जाहेरी कागजमा डर धम्की देखाई सहिछाप गर्न बाध्य बनाएको बकपत्र गरेका छन्।
तर, ठहर खण्डको पृष्ठ ५२ को क्रम संख्या १०४ मा भने न्यायाधीश आचार्यले सफी अहमद र शंकर भनिने गौरीशंकर राम चमारको क्रमशः ०७६ असोज ३० र ०७६ कार्तिक १४ गते छुट्टाछुट्टै जाहेरी परेको भन्दै उनीहरुले दिएको जाहेरी वयान उल्लेख छ।
यसका अतिरिक्त घटनाका जिवित घाइते भनिएका सफी अहमदले किटानी जाहेरीका अतिरिक्त अनुसन्धान अधिकारीसमक्ष गरेको कागजको व्यहोरा विपरित हुनेगरी अदालतसमक्ष बकपत्र गर्दै आफ्नो शरिरको घाउ बम विष्फोटनमा नभई पंजाबमा मिठाई पकाउँदा तेल पोखिएर भएको भनेपनि न्यायालयले उनको बकपत्रलाई स्वीकार गर्दैन।
बरु उल्टै सफी अहमद र शंकरको शरिरको चोटपटकको खत, दागहरु परिक्षणमा त्रिवि शिक्षण अस्पतालले दिएको रिपोर्टमा उल्लेखित विष्फोटनका कारण भनेको भन्दै उनीहरु पनि बम विष्फोटनबाट उम्किएर उपचार गराइ बच्न सफल भएको ठहर गर्दछ।
सफी अहमदले आफूलाई प्रहरीले पक्राउ गरी पिटेर जबरजस्ती आफैले तयार पारेको कागजमा सही छाप गराएको भन्दै बकपत्र गर्दा पनि अदालतले त्यसलाई वेवास्ता गर्दै प्रतिवादीले दुई घाइतेकाबारेमा अन्यथा सावित गर्न सक्नेगरी ठोस प्रमाण वा जिकिर प्रस्तुत गर्न नसकेको जिरह पृष्ठ ६४ को ठहर खण्डको क्रम संख्या ११६ मा गरिएको छ।
शंकर भनिने गौरीशंकर राम चमारको वयानः छर्राले आगो लाग्यो
गौरीशंकर राम चमार जो आफूलाई उक्त घटनामा परेर घाइते भएको भन्दै २०७६ कार्तिक १४ गते जाहेरी दर्खास्त दिएका छन् उनले अदालतसमक्ष बकपत्र गर्ने क्रममा गरेको बकपत्र पनि कम रोचक छैन।
उनका अनुसार, आफू राजा इट्टाभट्टामा काम गर्ने कामदार रहेकोले मुन्सीसँग पैसा माग्दा नदिएपछि आलमको घरमा पैसा माग्न जाँदा गएको केही मिनेटमै गाई गोठमा बम विष्फोटन भएको। उक्त विष्फोटनको छर्राले आफ्नो कान, छाती समेतमा आगो लागेपछि भाग्दै ६/७ सय मिटर टाढा भागेर बेहोस अवस्थामै खल्तीबाट विस्तारै डायरी निकाली भाईको ससुरालाई फोन गरेपछि आफूलाई भारतको सितामढीको अस्पताल पुर्याएको २०/२२ दिनपछि होस आएको बताउँछन्।
त्यसपछि आफ्नो बाबु पैसा माग्न जाँदा आलमले उल्टै गाली गलौजगरी पठाएकै कारण तत्काल जाहेरी नदिएको बकपत्रमा उल्लेख छ।
यसरी बम विष्फोट हुँदा बमको छर्राले लाग्दै गर्दा छर्राका मसिना टुक्राहरुले कान र छातीमा चोट लाग्दै गर्दा घाउ लाग्छ कि प्रज्वलनशील पदार्थले जस्तो आगो सल्किएर शरिरमा जलन हुन्छ?
ल मानौँ कि बमको छर्राले गौरीशंकरको छाती र कानमा आगो लागेर जल्यो रे, यसरी विष्फोटनबाट सल्किएको आगोले उनलाई मात्रै जलनमा पार्छ कि त्यस वरपर पनि आगलागी हुन्छ?
त्यस्तो अवस्थामा गोठभित्र रहेका भनिएका अन्य व्यक्तिदेखि गोठमा किन आगोले छोएन तर, शंकरको कान र छातीमा मात्रै आगो लाग्यो? प्रश्न गम्भीर छ र पनि अनुत्तरित नै छ।
तर, उनको मेडिकल रिपोर्टमा ०५५/५६ सालतिरै घरमै खाना पकाउँदा स्टोभ पड्किएर सल्किएको आगोले घाइते भएको उनी स्वयंले यसअघि सार्वजनिक गरेको अडियो, भिडियोमार्फत सार्वजनिक भएको मात्र होइन, विहारस्थित क्लिनिकमा उपचारका क्रममा चिकित्सकले दिएको प्रिस्क्रीप्सन रिपोर्टमा समेत उल्लेख भएको मिसिल अदालतसमक्ष सुरक्षित नै छ।
यसका बाबजूद पछिल्लो समय गौरीशंकरले आफू उक्त घटनाको पीडित भए पनि न्याय पाउन सकिन भन्दै मोफोसलदेखि राजधानीका मिडिया न्यायको याचना गरिरहेका छन्।
त्रिवि शिक्षण अस्पताल महराजगंजको फरेन्सिक रिपोर्टमा पनि गौरीशंकरसँगै सफि अहमदको शरिरमा लागेको चोटपटकको सम्भावित कारण विष्फोट (ब्लाष्ट इन्ज्यूरी) भनि उल्लेख गरेको छ।
तथापि उक्त मुद्दामा न्यायाधीशले ठहर खण्डको पृष्ठ ६४ को क्रम संख्या ११६ मा अस्पतालको ‘ब्लाष्ट इन्ज्यूरी’ भन्ने पदावलीलाई नै पक्रिएर उक्त स्थानमा विष्फोट भएको ठहर गर्दै निजहरु उक्त विष्फोटनबाट घाइते भएपछि उपचार गराई बाँचेको भन्ने कुरा समर्थित हुन्छ भन्ने निचोड निकालेको छ।
विष्फोटनको कुरालाई सत्य सावित गर्दै घटनामा परी घाइते भएका पिन्टु भन्ने त्रिलोक प्रताप सिंह र ओसि अख्तर मियालाई प्रतिवादीहरुले इट्टाभट्टामा जलाई मारेको र भागेर उपचार गराई बाँच्न सफल सफी अहमद र गौरीशंकरलाई पनि यी प्रतिवादीहरुले जलाई मार्न सक्दथे भन्ने अन्दाजका भरमा प्रतिवादीविरुद्ध ज्यान मार्ने उद्योगको कसूर ठहर गर्न नमिल्ने भन्दै सफाई दिने विरोधाभासपूर्ण फैसला गरेको छ।
क्रमशः
यी लिङ्कहरु पनि हेर्नुहोस्ः
रौतहट बमकाण्ड... चिरफारः शैलेन्द्रको जाहेरी सत्य कि ओसि अख्तरका ससुरा र श्रीमतीको बकपत्र झुट?
रौतहट बमकाण्ड र जिल्ला अदालतको फैसलाबारे चिरफारः जाहेरवालाकै जाहेरी र बकपत्र बाझियो!
